باستان شناسان بر اساس کشفیات و مطالعات خود از غارهای کمربند و هوتو استان مازندران را قدیمی ترین سکونت گاه بشر در حاشیه دریای خزر معرفی کردند.

استان مازندران بخش بزرگی از سرزمین طبرستان بوده است.طبرستان به علت وضعیت ویژه اقلیمی و جغرافیای خود از ایام باستان جایگاه اقوام خاندان های حاکم بود .اتوفرادات نخستین کسی است که در نوشته های مورخان از او به عنوان حاکم شهرستان طبرستان یاد شده است. در حوالی سده هفتم واژه مازندران جایگزین نام طبرستان شد.
از سال ۲۲ هجری قمری دین اسلام وارد طبرستان شد و در سال ۱۴۴ هجری شهر ساری، به دست مسلمانان افتاد. با وجود این شرایط مردمان طبرستان آیین مزدیسنا را حفظ کرده بودند. برخلاف دیگر نواحی ایران، مردم این خطه به صورتی تدریجی  اسلام را پذیرفتند و از همان ابتدا مذهب تشیع را انتخاب کردند. پس ازبرچیده شدن بساط حکومت ملوک الطوایفی طبرستان این منطقه تحت نظارت شاه عباس اول و سلاطین بعدی سلسله صفوی قرار گرفت. شاهان صفوی درطول هرسال به کرات جهت استراحت به این منطقه سفر می کردند.از دوره فتحعلی شاه قاجار، به مازندران به عنوان منطقه ای سـرسبز و زیبا و یک منطقه استراحتی ـ تفریحی توجه شد و ناصرالدین شاه طی دوسفر دستور تعمیر راه ها و کاروان سراها را صادر کرد. در دوران سلطنت پهلوی نیز منطقه مازندران مانند سایر مناطق کشور از راه های ارتباطی برخوردار شد و به علت شرایط محیطی و آب وهوای معتدل، چشم اندازهای زیبا  و نزدیکی اش به تهران، محل استراحت و تفریح قسمت اعظم مردم کشور شد.