امامزاده شاه زید (ع) یکی از نوادگان امام زین العابدین (ع) است که در زمان سلطنت شاه سلیمان صفوی به دست دشمنان شهید شد و در منطقهای به نام تلواسگان اصفهان دفن شد. امروزه این محل را به نام امامزاده شاه زید میدانند.

امام زاده شاهزید(ع) در تاریخ 29 آذر ماه سال 1316 خورشیدی به عنوان آثار ملی ایران با شماره 249 به ثبت رسیده است.

معماری:

بنای امام زاده شاه زید به عنوان یکی از شاهکارهای معماری در اصفهان بشمار می آید. معماری این بنا و تزئینات و گنبد فوق العاده آن بسیار نفیس و زیبا است.

امامزاده در دوران صفویه در سال 994 هجری قمری ساخته شده است و از سبک معماری آن دوران الهام گرفته شده است. در سال 1097 ه.ق در زمان حکومت شاه سلیمان مورد باسازی و مرمت قرار گرفته است.

برخی تاریخنگاران این بنا را به دوران سلطان محمد خدابنده (پدر شاه عباس) نسبت میدهند، بر این عقیدهاند که تزئینات و کاشیکاری آن در دوران حکومت شاه سلیمان انجام شده است.

یکی از مناظر دیدنی این بنا که باعث معروف شدن امامزاده شده، نقاشی دیواریهایی که روی دیوار شبستان گنبدار این امامزاده قرار دارد، است. نقاشی آن بازگو واقعه کربلا میباشد.

ژان شاردن جهانگرد فرانسوی دربارهی امامزاده می گوید: …. از آنجا به شازید (شاه زید) می رسیم که با وجه تسمیه آن وجود خانقاهی است که به افتخار یکی از پسران امام حسن در این محله برپا شده است.

در فضای بیرونی این گنبد به خط بنائی سه رنگی مشکی، فیروزه‎ای در زمینه آجری آیات قرآن نوشته شده است و تاریخ 1314 و 1315 بر روی آن درج شده است.

در ایوانی که در سمت راست مقبره قرار دارد لوحی با سنگ سیاه وجود دارد که اشعاری به خط نستعلیق نوشته شده است.