آرامگاه علاءالدین شهشهان در همسایگی مسجد جامع اصفهان و در محلهی معروف به نام شهشهان واقع است. قدمت این بنای تاریخی به دوران حکومت تیموریان مربوط است. شاه علاءالدین محمد یکی از عرفای قرن نهم هجری قمری بود.

مقبره علاءالدین شهشهان در تاریخ 2 اسفند 1327 با شماره 368 به عنوان آثار ملی ایران به ثبت رسید.

تاریخچه:

علاءالدین شهشهان در سال 850 ه.ق به دستور شاهرخ تیموری به قتل رسید. بقعه شهشهان در زمان حکومت سلطان محمد بن بایسنقر نواده تیمور ساخته شد.

مقبره شهشهانی مربوط به دوران تیموریان است. این بقعه در شمال شهر اصفهان قرار دارد.

در زمان حکومت شاهرخ میرزا در هرات، سلطان محمد حاکم اصفهان بود و رویای سلطنت را در سر داشت، دستورات شاهرخ را اطاعت نمیکرد. شاهرخ به قصد سرکوبی سلطان محمد به اصفهان لشکرکشی کرد. سلطان محمد به شیراز و بعد به لرستان فرار کرد. شاهرخ میرزا پس از ورود به اصفهان جمعی از بزرگان و علماء را به اتهام همکاری با سلطان محمد دستگیر و تبعید کرد که یکی از آنان علاءالدین شهشهانی بود، در آخر شاهرخ میرزا با توطئه همسرش گوهرشاد بیگم در رمضان 850 هجری قمری شهشانی را در ساوه بدار آویخت.

بعد از فوت شاهرخ، سلطان محمد به سلطنت میرسد و به جبران این قتل، دستور میدهد تا شهشهانی را از ساوه به اصفهان آورده و برای او آرامگاهی بنا کنند.

معماری:

نمای داخلی و خارجی آرامگاه شهشهانی با تزئیناتی مانند گچبری و کاشیکاری آراسته شده است. گنبد این بنا در حال تخریب بود که مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت.

در اطراف آرامگاه کتیبه زیبا به خط کوفی در سلام علی آل یس تکرار شده و کتیبه دیگری با خط ثلث در چهارده شعر عربی نوشته شده است. کتیبه‌ای با نام سید محمود نقاش وجود دارد.