لیست موضوعات
ورزش بولینگ چیست؟
بولینگ بازی ای با قدمت بسیار است که از زمان های دور تا به حال یکی از محبوب ترین بازی ها بین مردم نقاط مختلف جهان بوده است. توپ و پین های بازی بولینگ را در آرامگاه پادشاه مصری ای که ۵۲۰۰ سال قبل از میلاد میزیسته است پیدا کردند. همچنین بولینگ بخشی از مراسم مذهبی آلمانی ها در قرن ۴ بوده که در آن باور داشتند کسانی که موفق به انداختن پین ها میشوند، دارای شخصیتی خوب هستند، و کسانی هم که موفق به انداختن پین ها نمیشدند مجبور به توبه کردن بودند!
بولینگ بازی مفرحی است که پادشاهان بریتانیا مثل ادوارد دوم و ریچارد دوم به علت فراگیر شدن بیش از حد این بازی در انگلستان آن زمان، این بازی را ممنوع کرده بودند و عقیده داشتند که مردم وقت زیادی را صرف این بازی می کنند.
بولینگ بازی دوستداشتنی بین جوانان است که در آمریکا هم از همان ابتدای حضور اروپایی ها در این قاره بازی محبوبی بود اما به علت اینکه قواعد مشخص و واحدی برای انجام این بازی وجود نداشت، بهترین بولینگ بازان آمریکایی در قرن نوزدهم تصمیم به وضع قوانین بولینگ به صورت معینی گرفتند و کنگره بولینگ بازان آمریکایی را در سال ۱۸۹۵ تشکیل دادند.
ورزش بولینگ در ایران نیز با راه اندازی سالنی در سال ۱۳۳۵ شروع به کار کرد. امروزه اکثر شهرهای کوچک و بزرگ ایران دارای باشگاههای بولینگ و امکانات مناسب برای انجام این ورزش هستند. ما پیش از این در مقالهای جداگانه به معرفی باشگاههای برتر بولینگ در تهران پرداختیم. پیشنهاد میکنیم اگر قصد تفریح و انجام بولینگ در تهران را دارید حتما مقاله ما در این مورد را مطالعه بفرمایید.
مشخصات محیط بازی و قوانین بولینگ :
لین (lane):
لین یا مسیر پرتاپ، سطح صافی است که توپ بازی بولینگ روی آن حرکت میکند و پین ها در انتهای آن قرار دارند. در دو طرف این سطح که حدودا ۱۸ متر طول و ۱ متر عرض دارد و معمولا از چوب ساخته میشود، قسمت هایی وجود دارد که آن ها را گاتر مینامند. اگر توپی که پرتاپ شده به این قسمت ها برود از کنار پین ها عبور میکند و امتیازی را نصیب بازیکن نمیکند.
اپروچ یا محوطهی ایستادن:
این محوطه که ابعاد زمین آن حدودا ۴٫۵ متر است جایی است که در آن شما توپ خود را انتخاب و آن را پرتاپ میکنید. محوطه اپروچ که سطحی متفاوت با سطح لین دارد و برخلاف آن دارای سطحی روغن کاری شده و لیز نیست، تا “خط خطا” ادامه دارد. این خط سیاه رنگ جایی است که لین از محوطه اپروچ جدا میشود و بازیکن هنگام پرتاپ توپ باید به خوبی مراقب باشد تا پایش از این خط عبور نکند چون هم بسیار لیز است و هم عبور از آن در قوانین بولینگ خطا محسوب میشود.
پین ها:
در انتهای هر لین ۱۰ پین یا میله وجود دارد که در چهار ردیف چیده میشوند که در ردیف اول یک پین، در ردیف دوم دو پین، در ردیف سوم سه و در ردیف چهارم هم چهار پین قرار میگیرند. این پین ها که باید وزنی حدودا ۱٫۴ کیلوگرمی و قدی حدودا ۴۰ سانتی داشته باشند معمولا از چوب افرا ساخته میشوند و از ۱ تا ۱۰ شماره گذاری میشوند.
توپ بازی بولینگ:
در قوانین بولینگ گفته شده که توپ این بازی باید حدودا وزنی بین ۴٫۵ تا ۷ کیلوگرم داشته باشد و محیط آن هم نباید از ۷۰ سانتی متر بیشتر باشد. توپ بولینگ باید تو پر باشد و دو یا سه حفره هم برای انگشتان دست داشته باشد. اکثر بازیکنان حرفهای بولینگ از توپ دارای سه سوراخ استفاده میکنند.
کفش بولینگ:
به دلیل ویژگی های بازی بولینگ و همینطور جلوگیری از آسیب دیدن زمین بازی، باید کفش هایی مخصوص بولینگ پوشید و پوشیدن کفش های معمولی در قوانین بولینگ ، مجاز نیست. بازیکن باید با توجه به راست دست یا چپ دست بودن خودش کفش هایی انتخاب کند که کف یکی از آنها لیز تر باشد و کف کفش دیگر خاصیت ترمزی داشته باشد، که معمولا کفش لیز تر از چرم یا وینیل و کفش سخت تر از پلاستیک ساخته میشوند.
قوانین بولینگ
هر بازی بولینگ در ۱۰ مرحله که به آن فریم میگویند بازی میشود که در هر فریم هر بازیکن میتواند دو بار توپ را به سمت پین ها پرتاب کند. تعداد پین بولینگ هایی که در مجموع دو پرتاب هر فریم انداخته میشوند امتیاز آن فریم حساب میشود و به کل امتیازات هر بازیکن اضافه میگردد.
استرایک
به حرکتی که در آن بازیکن همهی پین ها را در اولین پرتابش میاندازد استرایک (strike) می گویند
اسپیر
به حالتی که در آن همهی پین ها در اقدام دوم انداخته میشوند اسپیر (spare) میگویند.
فریم باز
اگر بعد از هر دو پرتاب، پینی باقی مانده بود به آن فریم، اوپن فریم یا فریم باز میگویند.
بیشتر بخوانید: چطور حرفهای بولینگ بازی کنیم؟
اسپلیت در بولینگ چیست؟
اگر بازیکن با ضربه خود طوری توپ را بیندازد که پین ۱ بیفتد، به طوری که پین ها را به دو گروه جداگانه تبدیل کند که توپ از میان آنها عبور کند؛ در اصطلاح می گویند به دو گروه غیر متصل تبدیل کرده.
بدترین نوع اسپلیت در بولینگ را اسپیر می نامند، اسپلیت ۷ و ۱۰ هست. که به اصطلاح آنها را goal posts یا bed posts می نامند. در این نوع اسپلیت چپ ترین توپ و راست ترین توپ که در دورترین ردیف هستند باقی می مانند.
برای رسیدن به اسپیر بایستی با یک توپ به هر دو پین ضربه زد که به این ضربه به اصطلاح شلیک کشنده می گویند.
جالب است بدانید که از سال ۱۹۹۱ تا کنون هیچ بازیکن حرفه ای نتوانسته در تلویزیون شلیک کشنده داشته باشد.
اگر بازیکن با ضربه خود طوری توپ را بیندازد که راس پین ها بیفتد به طوری که پین ها را به دو گروه جداگانه تبدیل کند که توپ از میان آنها عبور کند؛ که در اصطلاح می گویند به دو گروه غیر متصل تبدیل کند.
ضربه میس
اگر بازیکن بولینگ نتواند در ضربه خود، هیچ یک از پین ها را بیندازد، به ضربه او میس می گویند.
در قوانین بولینگ اگر قبل از پرتاب توپ، پای بازیکن از خط خطا عبور کند، پرتاب محاسبه میشود ولی هیچ امتیازی برای بازیکن در نظر گرفته نمیشود، این خطا معمول ترین خطا در بازی بولینگ است.
قوانین امتیاز گیری در بولینگ
در یک اپن فریم مشخصا امتیاز بازیکن با تعداد پین هایی که انداخته محاسبه میشود اما در حالت اسپیر که در آن علامت ” / ” در تابلوی امتیازات ثبت میشود امتیاز اولین پرتاپ در فریم بعدی به امتیاز اسپیر که ۱۰ است اضافه میشود. به طور مثال اگر بازیکنی در یک فریم اسپیر کند و در اولین پرتاب فریم بعد ۶ پین را بیاندازد امتیاز فریم اسپیر او ۱۶ حساب میشود.
در حالت استرایک هم که در آن در تابلوی امتیازات یک علامت ضربدر گذاشته میشود، امتیاز فریم استرایک که ۱۰ است با دو پرتاب بعدی بازیکن جمع میشود. به طور مثال اگر بازیکنی در یک پرتاب همهی پین ها را بریزد و یک استرایک ثبت کند و در دو پرتاب بعدی به ترتیب ۲ و ۵ پین را بریزد امتیاز فریم استرایک او ۱۷ محاسبه میشود و امتیاز فریم بعدی او که ۷ بوده نیز جداگانه به امتیازات او اضافه میشود. اگر یک بازیکن ۳ استرایک پشت هم نیز ثبت کند امتیاز فریم اول او ۳۰ محاسبه میشود.
امتیاز کامل و نهایی هم در بازی بولینگ ۳۰۰ است و این امتیازات به صورت خودکار و به کمک دوربین و نرم افزار محاسبه میشوند و سپس توسط نرم افزار عملیات محاسبه امتیاز صورت می گیرد و در نمایشگر نشان داده میشوند.
نشانه گیری در بازی بولینگ
لازمه هر پرتاپ موفقی، نشانه گیری خوب است. افراد مبتدی سعی در زدن پین اول را دارند که این پین معمولا بعد از برخورد باعث ریختن سایر پین ها نخواهد شد.
اما بهترین نشانه گیری در بولینگ کدام است؟ بستگی دارد که شما جزو افراد دست چپ باشید یا افراد راست دست، بهترین حالت دادن کمی زاویه به توپ و زدن توپ به نقطه ای بین پین شماره ۱ و پین کناری آن است.
اگر راست دست هستید بهترین نقطه که به نقطه پاکت معروف است، جایی بین پین ۱ و پین ۳ است و برای افراد چپ دست بین پین ۱ و پین ۲ است.
تعادل و زمان بندی در پرتاپ
بعد از آنکه دانستید چه جایی را باید هدف گیری کنید، در مرحله بعد باید آماده پرتاپ توپ می باشد.
مهمترین امتیاز یک پرتاپ کننده خوب، حفظ تعادل در زمان پرتاپ می باشد. زیرا در صورت عدم داشتن تعادل در لحظه پرتاپ توپ، احتمال برخورد توپ با پین ها را بسیار پایین خواهد آورد.
شاید داشتن تعادل در هنگام پرتاپ توپ باعث زمین نخوردن شما بشود، اما باید بدانید تنظیم تعادل بدن سه اتفاق مهم را رقم خواهد زد.
هدف اولی که می توان با حفظ تعادل به آن رسید، تولید انرژی مناسب برای توپ است. بنابراین شما برای تنظیم انرژی توپ لازم است ابتدا تعادل خود را تنظیم کنید.
هدف دوم حفظ هماهنگی بین عضلات دست و پا یا به قول معروف هماهنگی حرکات پاندولی دست و پا هاست. برای داشتن تمرکز کافی در پرتاپ بایستی این حرکات تا لحظه پرتاپ هماهنگ باشد.
اگر بخواهید در میانه راه تعادل تان را از دست بدهید و دوباره بخواهید آن را به دست آورید، لحظه حساس پرتاپ توپ خوبی را نخواهید داشت، و برای آنکه انتقال انرژی به طور مناسب صورت گیرد باید توپ را دیرتر یا زود تر از موعد پرتاپ کنید.
هدف سومی که با حفظ تعادل به دست خواهد آمد نشانه گیری دقیق است. تلاش برای حفظ تعادل به هم ریخته، شما را وادار می کند که به سمتی متمایل شوید و یا به طور کلی از مسیر منحرف شوید. تنظیم دوباره تعادل، نشانه گیری دقیق را برای شما سخت کرده و باعث انحراف توپ به سمت راست یا چپ مسیر اصلی خود خواهد داشت.
از بین بردن عدم تعادل در زمانی که به سمت لین می روید، نیاز به انجام حرکات اصلاحی می باشد. اما اشتباهی که بیشتر بازیکنان بولینگ مرتکب می شوند افزایش حرکات اضافی و غیر معمول این حرکات اصلاحی تعادل آن است.
آنها به جای اصلاح علل اصلی مشکلاتی که دارند، به مبارزه آگاهانه با سیستم تعادل بدن می پردازند که این امر خود باعث عدم تعادل بیشتر می شود.
بیشتر بخوانید: تاریخچهی بولینگ در ایران و جهان
ممنونم از اطلاعات جالبی و مفیدی که درباره ورزش مورد علاقم در سایتتون قرار دادین
رفته بودیم برای بازی مفرح بولینگ
بودم در جایگاه پرتاب توپ بولینگ
نگریستم به آن توپ سنگین بولینگ
فکرم شد معطوف کار و هدف و توپ بولینگ
می اندیشیدم به تشابه هدف و بازی بولینگ
انتخاب هدف بزرگتر
برداشتن توپی سنگین تر
و آنگاه برداشتن گام در مسیر شروع
و سپس افتادن در مسیر درست
و رفتن و رفتن
تا رسیدن به پیروزی شیرین
و موفقیت دل آرا
( دل آرا شرکاء )